Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Hieracium taurinense & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Esparello(-de-Turin)

Hieracium taurinense

Asteraceae Compositae

Nom en français : Épervière de-Turin.

Descripcioun :
Aquesto esparello trachis dins li bos sourne e se sus siliço. Fai partido dóu group ITALICA que flouris à l'autouno e que porto forço fueio dentado long de la cambo. L'esparello-de-Turin èi peludo emé souvènt uno fausso rouseto vers lou bas de la tijo. Li fueio basalo dóu printèms an despareigu à la flourido. Lis akène madur soun brun. Pensa de coumpara emé lis àutris esparello.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Grando erbo
Taio : 15 à 100 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Hieracium
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à avoust

Liò : Castagnaredo - Blachiero - Bos se e à l'oumbro
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Éuropenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Hieracium taurinense (Gaudin) W.D.J.Koch, 1846

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Hieracium taurinense & Blitum bonus-henricus

ges
ges
ges
ges
C
ges
C
ges

Coumpara Esparello(-de-Turin) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò